W myśl prawa cywilnego, właściciel posiada względem rzeczy dwa podstawowe uprawnienia. Pierwsze odnosi się do korzystania z rzeczy, właściciel może pobierać z niej pożytki i dysponować w dowolnym zakresie, może nawet ją zniszczyć. Drugie mówi o rozporządzaniu rzeczą i oznacza uprawnienie do wyzbycia się własności rzeczy, czy rozporządzania nią na wypadek śmierci.
Przestrzenne granice prawa własności określa fizyczny stan danej rzeczy. W tym wypadku istotne jest, czy mamy do czynienia z ruchomością, czy nieruchomością. Własność nieruchomości dotyczy przestrzeni nad i pod powierzchnią danej nieruchomości, zaś własność ruchomości ograniczona jest ich fizyczną samoistnością.